Prologue

11 0 0
                                    

Note: Expect bad words

Prologue

Let's give a round of applause to our 1st commencement Class Valedictorian, Yrvvi Leighn S. Buenaventura! Habang binabanggit ang pangalan ko ay tila nakakarinding palakpakan ang sumalubong sakin habang paakyat sa stage. I graduated as a class valedictorian, talagang ginalingan ko para malaki ang chance na marami akong makuhang scholarship sa college.

Habang nasa taas ako ng stage, kahit may niready naman na akong speech, hindi ko parin alam pano sisimulan. Shet nakaka kaba!

Who would've thought that the most intimidating person in the class would be a class valedictorian? Who would've thought that the most hated person in the class would make history in this school? I, Yrvvi Leighn S. Buenaventura, am your class valedictorian and proud to say that I was the first valedictorian in the first commencement of this school.” Panimula ko. Proud na proud pako sa sarili kong hindi ako nanginig. Shet, bakit parang bigla akong kinabahan sa grammar ko?

“I grew up without parents to cry on; I grew up without friends to laugh at; I grew up not trusting anyone; I grew up not wanting to have a big company; and I grew up without telling anyone about my achievements. I was born to be a soft and emotional woman, but I was forced to be an independent woman.”

“Sometimes I was asking myself, What if I give up? What if I stopped being hardworking? What if I just rely on my older sister? What if I'm transparent when it comes to my emotions? What if I'm not a strong person who's open to communicating when I'm hurt? What if my mother didn't abandon me? What if my father didn't die? Maybe I'm also enjoying my whole life without thinking about money or responsibilities.” Medyo nawawala na ang kaba ko.

“But all of those questions were answered, maybe because I'm born to survive, to thrive, and to fight. Maybe this is my purpose—to know my purpose.”

“Nevertheless, I don't want to just summarize my life in order to end this speech. In addition, special mention to you my best buddy, Adrian Paige M. Vargas, Our class salutatorian, congratulations! you have my undying pride, Ian!” halos umabot na sa tenga ang ngiti ko sa pag banggit sa pangalan ng best friend ko. Bff goals eh!

“I would also like to express my gratitude to my ate for supporting me during every stage of my life and adventure. The huge credit is all yours.”  hindi ko alam kung paano ko mabubuhay ng wala sya.

“Thankyou so much, St. Augustine Academy! Again, this is Yrvvi Leighn S. Buenaventura, your first commencement class valedictorian. Batch 2018 - 2019,  Congratulations to all of you!” pagtatapos ko ng speech.

Si Ian naman ang nag salita matapos ng speech ko.

Dumeretso uwi na kami sa bahay matapos ng graduation. Ayoko kasing kumain sa mga past food chains or restaurant. Nakakakain naman ako doon kahit hindi graduation. Atsaka punuan ang mga yon ngayon, no! bukas na lang siguro.

Naligo agad ako bago pumasok ng kwarto. I'm so drained, hindi ako sanay na nasa akin ang attention ng lahat.

Pahiga na sana ako sa kama ng tumunog ang messenger ko. Nag chat ang best friend ko, Si Ian.

Adrian Vargas
Hoy, Leng! tara, kain?

tanginang typings yan, akala mo gagawa ng essay eh.

Leighn Buenaventura
katamad gago, ikaw nalang.

Adrian Vargas
Libre kita. Saan mo gusto? Jollibee?

tangina oh, palibhasa na tu-turn on mga babae sa pogi typings, cinareer na ni gago!

Leighn Buenaventura
nu oras?

Adrian Vargas
Dinner, 7pm. Sunduin kita, ‘wag ka mag skirt, mag momotor ako. Nakuha ko na license ko kahapon pa.
👍

Exact 7pm nga nasa labas na sya ng bahay namin. Never talagang nalate ang isang INFJ na ‘to!

Pagkarating nga namin sa Jollibee, hindi nya na tinanong ang order ko. Kabisado nya kasi.

Dumating na ang order, Jolly Spaghetti, Yum burger, Fries, and regular coke, para sakin. Nice!

Habang kumakain, syempre nag dadaldal sya. Ewan ko ba, sya tong introvert, pero mas madaldal sya kesa sakin.

“Kamusta yung application mo sa PNLP? may result naba ng mga nakapasa sa entrance exam?” tanong nya

“This week pa lalabas yung results” sagot ko

“Hindi mo pa sakin sinasabi yung kinuha mong course, ano nga?” pangungulit nya

“BSBA Marketing, ikaw ba?” ako.

“Nag EDUC ako, sabi mo kasi TOTGA mo yon, eh. Ako na tutuloy para sa'yo, kahit hindi ko naman gusto yon” ani nya

“Hindi para sakin educ, hindi kakayanin ng patience ko. Baka mamura ko lang mga students ko kapag nag pa bastos-bastos sila sakin” ako.

“Pero ano ba talagang gusto mo? Bakit EDUC kinuha mo? hindi mo naman gusto yon, ah? Huwag moko sisisihin kapag hindi mo nagustuhan yan ha!” pag sermon ko

“Madali lang naman para sakin mahalin mga ginagawa ko. Kaya kahit di ko gusto, matututuhan ko ding mahalin yung course na yon” Si Ian.

“Ano ba talagang gusto mo?” tanong ko.

“Ikaw”



Love Amidst Loss (FRAGMENTARY SERIES #1)Where stories live. Discover now