🥀សង្សារក្លែងក្លាយ🔞(Done✅)

ភាគទី32:ខ្ញុំស្អប់អ្នកគ្រប់គ្នា

«ម៉ាក់និយាយស្អីនិងជុងគុកគាត់មិនទាន់ស្លាប់ទេម៉ាកលែកខ្ញុំទៅចង់ធ្វើអីម៉ាក់ដឹងថាម៉ាកកំពុងធ្វើអីទេហឹុក លែងទៅម៉ាក់{គ្រឹក}»មិនអោយថេហ្យុងរត់ទាន់អ្នកស្រីKimហូតច្រវាក់យកមកចាក់ជាប់ជើងថេហ្យុងនិងជើងគ្រែមិនអោយចេញទៅណាបានឡើង

{ទីង ទីង}សម្លេងទូរសព្ទរូបានបន្លឺឡើងចំពេលដែលលោកស្រីKimរកបើកទ្វាចេញពីបន្ទប់

<អាឡូជម្រាបសួរលោកអ៊ំអាជុងគុកវាធ្លាក់ទឹកស្លាប់បាត់ហើយ>ពាក្យសម្តីយ៉ាងខ្លីបង្ហើយចេញតាមទូរសព្ទវាធ្វើអោយអ្នកកំពុងអង្គុយយំដង្ហក់ទាំងជើងជាប់ច្រវាក់នេះងើបមុខមកទាំងក្នុងចិត្តតក់ស្លត់ជាខ្លាំង

«Hmmប៉ុណ្ណឹងសិនចុះ ឃើញទេម៉ាក់ប្រាប់ហើយវាងាប់ហើយឮទេជុងគុកងាប់ហើយ»{គ្រាំង}សម្លេងនៃការបិទទ្វាលាន់ឮរំពងពេញបន្ទប់តែប្រហែលនៅចាញ់ថេហ្យុងដែលស្រែកយំទាំងក្តីខ្លោចផ្សារ

«អត់ទេមិនពិតជុងគុកមិនស្លាប់នោះទេ ម៉ាក់លែងខ្ញុំទៅហឹុក ដាច់ពីជើងយើងភ្លាមទៅដាច់ទៅ»ថេហ្យុងខំប្រឹងទាញច្រវាក់ទាំងគ្មានសោរចាក់វាមិនអាចដោះចេញបានដោយងាយនោះទេ ឈាមពណ៌ក្រហមចាប់ផ្តើមចេញពីជើងរាងតូច អ្នកណាទៅអោយគេមានាសកញ្ឆក់ជើងខ្លួនឯងមួយទំហឹងបែបនេះ មិនយូរប៉ុន្មានគេក៏អស់កម្លាំងទន់ខ្លួនគេងស្ពាបនៅកៀនគ្រែ

+ព្រឹកព្រលឹមព្រើងៗផ្ទៃមេឃខ្មៅស្រងូតស្រងាត់សូម្បីតែបក្សាបក្សីក៏កំពុងតែយំល្វើយៗហាក់ដូចជាដឹងរឿងហេតុដែលកំពុងកើតឡើងលើគូរស្នេហ៍កំសត់មួយគូរដែលព្រាត់ប្រាស់គ្នាយ៉ាងអញ្ចឹង

«ហឹុម»ថេហ្យុងលេបទឹកមាត់ផ្សើមបំពង់កំុអោយស្ងួតពេកមុននិងបើកភ្នែកសន្សឹមៗ

«ជុងគុកជាបងមែនទេ»នាយតូចស្ទុះទៅហក់អោបកាយធំជុងគុកដែលកំពុងញញឹមយ៉ាងស្រស់ពព្រឹមនៅនិងមុខគេ

«ជុង បងទៅណាហើយ ហឹុកបងកុំលេងបែបនេះអូនមិនចូលចិត្តទេ ហឹុកបងចេញមកជុង»ប្រលែងចេញពីការអោបស្រាប់តែបាត់នាយអោយឈឹងរឺមួយអម្បាញមិញជាការស្រមៃឫមួយជាវិញ្ញាណវិលវល់របស់នាយ