Миний саваагүй үйлдээс болж салах дээрээ тулаад намайг гөжүүдэлхэд өвдөглөөд нуруугаар минь тэврэхдээ уйлсан.
Тэгээд ингэж ам нээсэн:
-Би ч бас хүн шдээ, яагаад надад ингэж хандаад байдаг юм.
Энгэрт минь тэврүүлээд тайвшрах гэж хүнд амьсгалж байгаа нь надтай хамт байх гэсэндээ гэдгийг нь мэдээд нурууг нь илэхдээ ахиад л өөртөө:
-Би ямар муу хүн бэ? гэдгээ мэдрүүлсэн.
Тэр мөчөөс эхлээд энэ хүнд хатуу хандаж болохгүй юм байна, надад хайртай хүнийг гомдоож болохгүй гэдгийг өөртөө ахин дахин шивнэх болсон.
Намайг сэтгэлдээ багтаасных нь төлөө гэмтээнэ гэж үү?
Чадахгүй нь.
