Аянга цахиж бороо ороод л
Зуны оройг амтална.
Бороо орох бүрт чамайг боддог нь
Сүүлийн номын баяраар бороотой байсан болохоор л тэр биз.
Тэр өдөр бол би чамайг тавьж явуулах ёстой бас чи надад төгс тохирох нэгэн гэдгийг гавлынхаа гүнд тултал мэдэрч билээ.
Хэзээ аянга цахих бол гэж хүлээх шиг чиний сэтгэлийг харуулдах,
Залхаад доош бас дээш ширтэх үед өмнөхөөсөө ч тод аянгийг нүдний үзүүрт харуулах.
Чи эргэлзээд л, наашаа цаашаа холхиод
Зүүдэнд ирж эсвэл сургаа баллуурдана.
Би харуулдаад л, зүрх түг түг цохилоод
Зүдэрсэндээ инээж бас суудлаа засна.
