Her Reprisal

CHAPTER 7

"Yow," Bati ko kaagad dito pagkapasok ko sa condo niya.

"The heck, what are you doing here?" I shrugged my shoulders and sat on his sofa.

"Nothing, ang boring kasi sa bahay. Ya' know my parents is not around because of work." I turned on his tv to watch some movies. 

Ano kaya magandang panoorin, walang klase ngayon dahil sabado na. Mag isa lang ako sa bahay kasi nga nasa work ang parents ko, kaya naisipan ko nalang na bisitahin 'tong si Timothy dito sa condo niya.

"Tim, gutom na ako bigay ka naman food diyan." It's already 9AM, hindi kasi ako kumain ng breakfast bago pumunta dito kasi gusto ko dito kumain, hehe.

"Come here then, I'm still cooking breakfast." Agad-agad naman akong napatayo at pumunta sa kusina niya, nakita ko siyang nagluluto ng naka boxer shorts at apron lang.

"Mag damit ka nga, nagluluto ka diyan ng walang damit?" Umupo na ako sa hapag at nag halumbaba.

Bakit kaya color red si jollibee? Diba dapat yellow, kasi yellow naman ang mga bee? Kung ganon--impostor ba si jollibee? Kaya ba sobrang laki niya kumpara sa iba niyang kalahi? O baka naman hindi siya yellow kasi hindi na honey ang kinakain niya? Kasi mga kinakain niya, burger steak, chicken, ganun na--

"A penny for you thoughts?" Napabaling ang tingin ko kay Tim na naglapag ng pagkain sa harap ko.

He cooked bacon, sunny side up egg, hotdogs, and fried rice. Mas lalo akong nagutom.

"Wala, I'm just thinking--ano kaya ang orange? Putas ba o kula--Aray! Ang sakit ah!" Iiling-iling naman siyang umupo sa harap ko matapos akong batukan. Bwiset nato.

"Akala ko kung ano na 'yang iniisip mo, 'tas ganyan lang pala." Hindi ko sya pinansin at nag lagay nalang ng pagkain sa plato ko.

"How are you?" He asked.

"Still pretty." Tumayo muna ako at kumuha ng baso at tubig.

"That's not what I mean, Ax." Nakita ko na nairita sya na tinawanan ko lang.

"I'm good--still gorgeous." Napabuntong hininga naman sya at napapikit, nipis naman ng pasensya nito.

"Kailan ka ba mag se-seryoso ha?" Nagkibit balikat lang ako at nagpatuloy ng kumain.

We've known each for about--I don't know how many years already, basta ay matagal-tagal na din kaming magkakilala. He just suddenly popped out of my life and decided to help me, which I agreed din agad, 'cause why not?

And he helped me a lot din, and I'm very thankful for that. Kasi nung una ay hindi ko din talaga alam kung saan at paano magsisimula. But, saan ngaba niya ako tinutulungan? Secreeet.

Matapos naming kumain ay ako na ang nag presinta na maghugas, since siya ang nag luto eh. Nasa sala niya na kami ngayon at nanunood ng Damsel, si Millie Bobby Brown ang bida.

Habang focus sa panunood ay bigla namang nag ring ang phone ko, tumatawag si mom. Sinagot ko ang tawag at tinapat sa tenga ko ang phone habang focus parin sa panunood.

"Mom?" I asked.

"Astrid? Where are you? It's almost 1pm already." Napakunot naman ang noo ko, anong meron sa 1pm?

"Why? Anong meron?" May gagawain ba ako mamayang 1pm? Bakit 'di ko alam yan?

"You have an appointment with your psychiatrist remember?" Ow shoot! Oo nga pala, mom told me that she'll book me an appointment with my psychiarist. Napa tampal nalang ako sa noo.

"Oh, right. I'm sorry I forgot, but I'll get going now."

"Sabi nangaba at makakalimutan mo eh, anyway take care on your way here, hm? And after your session, visit me here on my office." Tumango-tango naman ako kahit di niya ako nakikita.